Türk demokrasisi ne vakit riske girse tetikçiliğe soyunan postallı medya mensuplarını da asla unutmayacağız. Esasen kalemini, köşesini güç odaklarına verenlerin taarruzlarına İBB başkanlığımdan itibaren maruz kaldık. Muhtar bile olamaz manşetinden 411 el kaosa kalktı provokasyonuna kadar birçok medya operasyonunun maksadı haline getirildik, bunların hiçbirine boyun eğmedik. Gerektiğinde ağır bedeller ödemeyi göze alarak gerçek demokrasiyi tesis ettik. Objektif kriterlere nazaran kıymetlendirme yapıldığında herkesin kabul ettiği gerçek iktisat, demokrasi, basınıyla gerçekleştirdiği sessiz devrimleriyle 21 yıl öncesine göre çok daha ileri noktadadır. Muhalif ya da muhafık medya mensuplarının fikirlerini serbestçe tabir etmelerinde hiçbir mani bulunmuyor. Dünyadaki her ülkede olduğu üzere bizim de çözmemiz gereken problemler olduğunun farkındayız. Gazze’de 70’i aşkın medya mensubu öldü, nerede dünya? Niçin sesleri çıkmıyor? Niye öldürülen basın mensuplarına yönelik manşetlerini atmıyorlar? İngiltere, ABD’nin, Fransa’nın, Almanya’nın meşhur gazeteleri nerede? Hiçbirinin sesi çıkmıyor. Önümüzdeki periyotta atacağımız adımlarla bu zorlukların üstesinden geleceğiz.
Gazze’deki katliamlar bize adaleti ve vicdanlı basının da ehemmiyetini anlatmıştır.
