New York’un kuzeyinde yaşayan Dennis ve Angela Laffin çifti 2004 yılında kızları Vicky’i henüz yeni doğmuş bir bebekken evlat edindi. Laffin’ler yaklaşık 2002’de de Frank’i tekrar bebekken evlat edinmişti. İki çocuk da doğar doğmaz terk edilmişti.
Vicky ve Frank’in etnik kökenlerini merak edip yaptıkları DNA testinin sonucu sözün tam manasıyla hayatlarının şokunu oldu.
Aileleri iki kardeşin geçmişleri hakkında daha fazla bilgi edinme dileklerini desteklemiş ve her ikisine de kalıtım soyağacı geçmişini tahlil eden DNA test kitleri almıştı.
19 yaşındaki Vicky Laffin, DNA testini gönderdiğinde rastgele bir sürprizle karşılaşmayacağından epey emin olduğunu belirterek, “Sonuçlardan çok da büyük bir şey beklemiyordum. Afro-Amerikan olduğumu biliyordum ancak detaylara dair bir bilgim yoktu” dedi.
SONUÇLARI ÖĞRENİNCE LATİFE SANDI
Testi birinci olarak yapıp gönderen Frank, sonuçları Temmuz ayı sonunda, Vicky’den birkaç gün evvel aldı. 20 yaşındaki Frank, kısmen İtalyan ve İngiliz genlerine sahip olduğunu öğrendiğinde şaşırmış olsa da sonuçlar çoğunlukla beklediği üzereydi.
Ancak Vicky’nin sonuçları şok edici bir şeyi ortaya çıkardı. Ancestry.com profili Vicky’i Frank ile eşleştirdi. Test sonuçlarına nazaran kardeşler DNA’larının yüzde 49 ila 56’sını paylaşıyordu. Daha açık söyleyelim; evlat edinilmiş kardeşler aslında tıpkı anne ve babadan doğmuş biyolojik kardeşlerdi.
Sonuçları 29 Temmuz’da alan Vicky, The Washington Post’a, “Bu mutlaka büyük bir şoktu. Hayatım boyunca birlikte yaşadığım abimin biyolojik kardeşim olmasını hiç beklemiyordum” dedi.
Vicky, sonuçları alınca çığlık çığlığa ağabeyini arayıp haberi verdiğinde Frank, kız kardeşinin kendisine latife yaptığını düşündü.
Çocuklarının biyolojik ebeveynleri hakkında hiçbir şey bilmeyen Dennis ve Angela Laffin çifti de sonuçlar karşısında şaşkına dönmüştü. Kızı haberi kendisine verdiğinde “Ne? Hayır, bu olamaz!” diye reaksiyon veren Angela, “Durumu hâlâ aklım almıyor” dedi.
KREŞİN KAPISINA BIRAKILAN BEBEK
Frank, Laffin’lerin hayatına 2002 yılında, Staten Island’daki bir kreşin kapısında bebek bezi çantası içinde bulunduktan kısa bir müddet sonra girdi.
Angela ve Dennis’in 1995 doğumlu Nick isminde bir oğulları vardı fakat yine bebek sahibi olmak istiyorlardı. Birkaç yıl boyunca bunun için çabaladıktan sonra evlat edinmeye karar verdiler. Kapsamlı bir araştırma yaptılar ve ailelerini büyütmek için yurt dışından evlat edinmeyi düşündüler. Fakat Angela, “Amerika’da çok fazla kimsesiz çocuk var” diyerek yurt dışı işinden vazgeçti.
Evlat edinebilmek için gereken eğitim, tıbbi müsaade, konut kontrolü ve geçmiş denetimlerini tamamladıktan sonra mahallî bir evlat edinme ajansına kaydoldular. Artık yapmaları gereken tek şey ajanstan haber beklemekti.
Bekledikleri telefon 10 Eylül 2002’de, Angela’nın doğum gününden birkaç gün sonra geldi. Tıpkı gün aile Frank’e kavuştu. Sıra bebeğe isim vermeye gelmişti. Aile bir şapkaya üç bebek ismi koydu ve Nick’in birini seçmesine müsaade verdi. Böylelikle Frank tam manasıyla ailenin bir kesimi oldu.
Angela, Frank’in aileye katılmasını, “Bu bana doğum günü armağanıydı. Meskene geldiğinde o kadar küçüktü ki… Ona ben baktım. O benim bebeğimdi” kelamlarıyla yorumladı.
Frank ve Vicky, ebeveynleri Dennis ve Angela ile birlikte
HAYAT İKİ YIL SONRA BİR SÜRPRİZ DAHA YAPTI
Frank’in aileye katılmasından iki yıl sonra, 2004 yılında, New York’ta birebir gün üç yenidoğanın başka ayrı terk edildiği haberi geldi. O sırada Laffin’lerin iki oğulları vardı ve öteki bir çocuk evlat edinmeyi de düşünmüyorlardı.
Ancak Angela, üç bebekten birinin Staten Island’daki bir hastanenin tuvaletinde bulunduğunu duyunca kararlarını yine gözden geçirmeleri gerektiğine karar verdi. Bebek hakkında daha fazla bilgi alabilmek için evlat edinme kurumunu aradı.
Görevli, bebeğin kız olduğunu onaylar onaylamaz, Angela bu bebeği istediğini söyledi. Neyse ki eşi de Angela ile tıpkı fikirdeydi. Hatta Dennis kız bebeği evlat edinmeye karar verdiklerinde bir bebek mağazasına gidip ve pembe olan her şeyi satın almıştı.
‘ONLAR HAZIR OLANA KADAR SIRRI SAKLADIK’
Hem Frank hem de Vicky çocukluklarını sevgi dolu, destekleyici ve eğlenceli olarak tanımladı.
Nick, kardeşlerinin hayata üzücü bir biçimde başladığını ergenlik çağına geldiğinde öğrenmiş olsa da Angela ve Dennis, büyüdüklerinde daha yeterli anlayabileceklerini düşünerek o sırada detayları Frank ve Vicky’le paylaşmamaya karar vermişti. Nick de bu sırrı sakladı.
Şimdi 28 yaşında olan Nick, “Onları her vakit sevdim ve korudum. Hazır olmadan öğrenmeleri onları incitebilirdi ve ben bunu asla istemedim” dedi. Angela da “Onlar hazır olana kadar bekledik zira bunun ne manaya geldiğini anlayamayacak kadar küçüklerdi” diye konuştu.
Öte yandan Frank, büyürken beyaz olan ağabeyinden ve ailesinden farklı göründüğünü bildiğini lakin tekrar de kendini onlardan başka hissetmediğini, bu yüzden de sorgulama gereksinimi duymadığını söyledi.
Vicky de bu mevzuda Frank ile tıpkı fikirde olduğunu belirterek, “İkimiz de hayatta geldiğimiz yerden ve kimlerle birlikte olduğumuzdan çok mutluyduk. Çok istikrarlı, sevgi dolu bir meskenimiz var” dedi.
DOĞDUĞUNA GÜNE İLİŞKİN GAZETE KUPÜRÜ BULDU, KESİMLERİ BİRLEŞTİRDİ
Tüm hassasiyete karşın çocuklar biyolojik aileleriyle ilgili gerçekleri hiç beklenmedik bir biçimde öğrendi. Frank, babasının evrak klasörlerinde bir doküman ararken doğduğu güne ilişkin bir gazete kupürü buldu. Modülleri hemencecik birleştirdi. Keşfettiği şeyi annesine anlattı.
Angela, oğlunun anlattığı şeyler karşısında şok olduğunu vurguladı ve, “Yüzümü ellerimin ortasına aldım ve ağlamaya başladım. Bu halde öğrenmemesi gerekiyordu. Bunu nazikçe yapmak için bekliyordum” dedi.
Frank ise geçmişini öğrendiği için beklenenin tersine epeyce keyifli olduğunun altını çizdi ve ekledi: “Beni bugün olduğum kişi yapan iki şahane insanın himayesinde büyüdüğüm için minnettarım.”
Frank kendi doğum kıssasını öğrendikten sonra Vicky de kendi kıssasını öğrenmek isteyince aile tüm gerçekleri ona da anlattı. Geçmişini öğrenince Vicky, Frank ile öykülerinin bu kadar benzeri olmasına çok şaşırmıştı.
Soldan sağa; Frank, Vicky ve Nick Laffin kardeşler
KENDİLERİNİ BULAN İNSANLARI ZİYARET ETTİLER
Haziran sonunda hem Frank hem de Vicky, kendilerini terk edilmiş yeni doğmuş birer bebek olarak bulan insanlara teşekkür etmek istediklerine karar verdi. Frank, kendisini terk edildiği kreşin kapısında bulan anne-kız Lillie ve Sheila Bellamy’yi ziyaret etti.
Vicky ise yeni doğmuş bir bebekken, Staten Island’daki Richmond Üniversitesi Tıp Merkezi’nin tuvaletinde bir kalp teknisyeni tarafından bulunmuştu. O da tıpkı Frank üzere kendisini bulan bireye teşekkür etmek için istedi ve kalp teknisyeni Claudia Beadle’ı görmeye gitti.
Yaklaşık 40 yıldır hastanede çalışan Beadle, “O anı asla unutmayacağım. Tuvalet bölmesinin kapısını açtım ve işte oradaydı, klozetin altında yerde yatıyordu” diye konuştu.
Beadle, Vicky’yi pediatri kliniğine getirmiş ve birkaç gün sonra Laffin’lerin yanına taşınana kadar sistemli olarak ziyaret etmişti. Vicky hayatı boyunca Beadle’ı bir aile dostu olarak tanımıştı fakat yakın vakte kadar kendisini bulan kişinin o olduğunu bilmiyordu. 19 yıl evvel Beadle’ın kendisini bulduğu tuvaletin yerinde şu anda içinde elektrik dolabı bulunan bir oda vardı ve ziyaret tam bu odada gerçekleşti. Beadle, buluşmanın kendisi için de Vicky için de çok duygusal olduğunu anlattı.
AİLE KURMA VAKTİ GELİNCE AİLESİ ÜZERE O DA EVLAT EDİNMEK İSTİYOR
Laffin ailesi, şimdilerde, terk edilmiş çocukların üniversite harçlarının karşılanmasına yardımcı olmak için bir burs fonu oluşturmak için kolları sıvadı. Bir restoranda yönetici olarak çalışan ve tıpkı vakitte üniversite programlarını araştıran Frank, “Biz şanslıyız lakin evlat edinilmiş olsun olmasın her çocuk bizim kadar şanslı değil” dedi ve bir aile kurma vakti geldiğinde, tıpkı anne babasının yaptığı üzere evlat edinmek istediğini söyledi.
Üniversitede psikoloji ve yaratıcı müelliflik okuyan Vicky ise, “Güzel bir mesken ve onlarla ilgilenen bir aileye sahip olan çok az sayıda şanslı çocuk var” diyerek kendisinin de o şanslı çocuklardan biri olduğunun bilhassa altını çizdi.
Biyolojik olarak kardeş oldukları haberi başlangıçta şaşırtan olsa da Frank ve Vicky münasebetlerinin her vakit olduğu üzere devam ettiğini söyledi. Frank, “Aynı kanı taşıdığımıza dair yeni öğrendiğimiz bilgi dışında ortamızda hakikaten hiçbir şey değişmedi ki bu da bizim ailemizde hiçbir vakit kıymetli olmadı” derken Vicky de şunları ekledi:
“Frank, Nick ile birlikte her vakit benim kardeşim olacak. Onlar ne olursa olsun benim kardeşlerim, annem ve babam da ne olursa olsun benim annem ve babam.”
Angela ve Dennis de çocuklarının bu türlü hissetmesini umuyordu.
“En başından beri onları sevdik, onları istedik” diyen Angela bahse son noktayı şu sözlerle koydu: “Nereden geldikleri değerli değildi, birinci günden itibaren onlar benim çocuklarımdı!”
The Washington Post’un ‘Family adopts abandoned babies, learns years later they’re biological siblings’ başlıklı haberinden derlenmiştir.
