Bu yılki Dünya Besin Günü’nün ana teması, dünyanın en kıymetli kaynaklarından biri olan su oldu. Su, Dünya’daki ömür için vazgeçilmezdir. Yeryüzünün büyük bir kısmını kaplar, bedenimizin yüzde 50’sinden fazlasını oluşturur, beslenmemize yardımcı olur, geçim kaynaklarını takviyeler ve 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Gündemi ile Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları’na (SKA) ulaşmanın merkezindedir. Pekala, mevcut tatlı su kaynaklarımızı ve sucul besin sistemlerimizi kirlilikten ve iklim krizinin tesirlerinden korurken, tıpkı vakitte insanların suya eşit erişimini nasıl sağlamalıyız?
KAYNAKLAR TÜKENİYOR
Tüm tatlı suların yaklaşık yüzde 70’inin tarım için kullanıldığı düşünüldüğünde, besin ve öteki ziraî eserleri üretme biçimlerimizi değiştirmenin önümüzdeki en değerli problem olduğunu söyleyebiliriz. Birebir vakitte harekete geçmemenin en ağır sonuçları doğuracağı alan da burası olacaktır. Tatlı su sınırsız bir kaynak değildir ve artık bu yanılgıdan uzaklaşmalıyız.
Son 20 yılda, dünya üzerindeki her bir insan, kendi hissesine düşen mevcut tatlı su ölçüsünün yaklaşık beşte birini kaybetti. Kimileri için durum daha da vahim. Hatta birtakım bölgelerde bu oran üçte teğe yaklaşıyor.
Eğer hemen harekete geçmezsek, gezegenimizin artan nüfusu düşünüldüğünde, 2050 yılına kadar su kullanımımızı global olarak üçte bir oranında arttırma riskiyle karşı karşıyayız. Bu da geri dönüşü olmayan bir noktaya yaklaşmak manasına geliyor.
BİRÇOK ETKEN VAR
Hızlı nüfus artışı, kentleşme, endüstrileşme, ekonomik kalkınma ve iklim krizi su kaynaklarımıza ziyan veriyor. Su kirliliği ve çok su çekimi koordineli idare eksikliği ile birleşince, durum büyüyen bir meseleler karmaşası haline geliyor. Artan çok hava olayları, kuraklık ve seller ekosistemlerimizi zorluyor ve global besin güvenliği açısından korkutucu sonuçlar doğuruyor. Küçük çiftçiler, bilhassa de fakirler, bayanlar, gençler, yerli topluluklar, göçmenler ve mülteciler en savunmasız durumda olanlar.
Bu karmaşık zorlukların üstesinden gelmek için gereken düzenleyici tedbirlerin merkezinde, bilhassa süratli kentleşme ve öbür ekonomik faaliyetlerin artan su muhtaçlıklarını göz önünde bulundurarak, tarım için kâfi suyu temin etmek yer almalıdır.
DÜZENLEME VE PLANLAMA
İyi yönetişim, tüm ortaklarla entegre ve kapsayıcı bir yaklaşım ile sürdürülebilir ve adil su tahsisi için temeldir. Değişimi yönlendirmek, pak ve inançlı su kaynaklarına adil erişimi sağlamak için su idaresi, kullanım hakları, fiyatlandırması ve bu alanlardaki düzenlemeler ile teşviklere gereksinim bulunmaktadır. Bunun için hem ulusal hem de bölgesel planlamalara gereksinimimiz var.
Modern sulama ve depolama teknolojileri ile su kıtlığı ve taşkınlardan faydalanmaya yönelik bilime dayalı tahlilleri de içerecek biçimde yenilikçi ve verimli su idaresi uygulamalarına yatırım yapılması hayati değer taşımaktadır; böylelikle su-gıda-enerji irtibatını daha faal bir biçimde yönetmek de dâhil olmak üzere su tasarrufu sağlayan ve dirençli bir toplum inşa etmiş oluruz.
‘DÖRT DAHA İYİ’ HEDEFİ
FAO, Sahel’de çiftçilere su altyapılarını iyileştirmeleri için makineleşme fırsatları sunmakta ve kırsal kısımdaki bayanların ve hanelerinin suya erişimini desteklemektedir. Global olarak, sulanabilir topraklar, ekilebilir yerlerin yüzde 20’sinden elde edilen besinin yüzde 40’ını üretmektedir – fakat bu potansiyel hâlâ tam olarak kullanılmamaktadır. FAO, bu potansiyeli pahalandırmak için global bir sulama ve haritalama metodolojisi geliştiriyor ve bu hususta ülkelerle işbirliği yapmayı planlıyor. Hükümetlerin, dataya, inovasyona ve bilimsel ispatlara dayalı siyasetler oluşturması gerekmektedir.
Suyun sınırsız bir kaynak olmadığını kabullenmemiz gerekiyor. Şuurlu tüketim, su tasarrufu ve kirliliği önlemek, her bireyin çarçabuk katıkada bulabileceği aksiyonlardır. Bunlar FAO’da Dört Daha Güzel diye isimlendirdiğimiz; “daha yeterli üretim, daha yeterli beslenme, daha uygun etraf ve daha güzel yaşam” gayelerine ulaşmanın merkezinde yer almaktadır.
