Her şey üç yıl evvel, Dylan Stone-Miller’ın biyolojik çocuklarından birinin fotoğrafını görmesiyle başladı. Harper isimli yeni yürümeye başlayan bebek Dylan’ın mavi gözlerine ve kız kardeşinin sarı buklelerine sahipti. Dylan, fotoğrafı gördüğü an gözyaşlarına boğulduğunu ve hiç beklemediği bir yakınlık hissine kapıldığını anlattı Wall Street Journal’a…
Harper ile o şimdi 3 yaşındayken tanışan ve akabinde mümkün olduğunca çok çocukla tanışıp bağlantı kurmak istediğine karar veren Dylan, “Harper’ı birinci çocuğum olarak görüyorum” dedi.
Yazılım mühendisi olarak çalıştığı işinden ayrılan ve çocuklarını arama yolcuğunu bu vakte kadar yaptığı birikimleri ile finanse eden Dylan, şimdiye kadar 25 biyolojik çocuğuyla tanıştı fakat “Kaç çocuğum olduğundan asla emin olamayacağım” dedi.
HER ŞEY BİR ARKADAŞININ VERDİĞİ AKILLA BAŞLADI
Peki Dylan Stone-Miller’ın (şimdilik!) 96 çocuğun biyolojik babası olma öyküsü nasıl başladı?
Dylan’ın anne ve babası o 14 yaşındayken boşandı. O ve kendisinden dört yaş küçük kız kardeşi, iki haftanın altısını isimli psikolog olan babalarıyla, kalanını ise Atlanta’daki Emory Üniversitesi’nde sanat tarihi profesörü olan anneleriyle geçiriyorlardı.
Dylan’ın hayatının dönüm noktalarından biri 19 yaşındayken kız arkadaşının kendisine gebe olduğunu söylemesi oldu. Anlattığına nazaran, başta bebeği doğurmayı planlayan kız arkadaşı, sonradan fikrini değiştirdi. Dylan, bu durumun kendisini çok etkilediğini belirterek, “Baba olmaya zihinsel olarak hazırlanmaya başlamıştım. Dünyaya bir hayat getirmenin neye benzeyebileceğine dair zihnimde niyetler vardı. Kız arkadaşımın aldığı karar bende kalıcı bir kayıp hissi yarattı” diye konuştu.
Bu olaydan dokuz ay sonra Georgia Eyalet Üniversitesi’nde psikoloji okuyan Dylan, reşit olmadan içki içtiği için tutuklandı. (ABD’de yasal içki kullanma yaş sonu 21’dir.) Ailesi ona bir avukat tutması gerektiğini söyledi. Bunun için de para lazımdı. Bir arkadaşı Dylan’a sperm bankasına yaptığı bağışlarla kazandığı paradan bahsetti. Şimdi üniversite öğrencisiyken bağış başına 100 dolar alarak sperm donörü olan Dylan, geriye dönüp baktığında onu altı yıl boyunca bu işte tutan şeyin paradan çok daha fazlası olduğunu söyledi.
BİR YABANCIDAN GELEN BİLDİRİ VE DEĞİŞEN BİR HAYAT
Dylan, 2020’de bir yabancıdan bir bildiri aldı. Harper’ın annesi olan Alicia Bowes, “Bugün Kanada’nın Şükran Günü ve ailemin size ne kadar minnettar olduğunu söylemek istedim” diye yazmıştı bildirisinde. Bowes, Dylan’ı toplumsal medyada, bağışçı belgesindeki birinci ismi ve babasının isimli psikolog olması üzere ipuçlarını takip ederek bulmuştu.
Dylan, Bowes’un Instagram sayfasını açtı ve Harper’ın fotoğrafını gördü. Birkaç gün sonra Bowes’a, sperm bankası aracılığı ile çocuk sahibi olan ebeveynlerden oluşan bir Facebook kümesine katılıp katılamayacağını sordu. Bowes da ilgilenenler için yeni bir küme kurmayı kabul etti. Dylan, kümeye çocuklarla tanışmak istediğini yazınca, 20 ebeveyn cevap verdi.
Dylan, Facebook kümesinden hayatının güç bir devrinde haberdar olmuştu. İşinden ayrılmıştı. Eski eşi ve küçük oğlu, Atlanta’nın doğusunda birlikte satın aldıkları üç yatak odalı meskenden şimdi taşınmıştı. “Kendimi çok başarısız hissediyordum” diyen Dylan, birkaç ay sonra, yeni işinin birinci gününde Bowes’un bildirisini aldı ve hayatında yesyeni bir kapı aralandı.
FACEBOOK KÜMESİNE KATILMAK PLANLARI DEĞİŞTİRDİ
Uzun mühlet saklılık içinde yürütülen sperm bağışı süreçleri, Dylan donörlüğe başladığında oldukça değişmişti. Genç adam, sperm bankasının biyolojik çocuklarından rastgele birine 18 yaşını doldurduktan sonra kimliğini açıklamasına müsaade vermişti. Lakin Facebook kümesine katılmak, çocuklarıyla tanışma kapısını yıllar evvel açmış oldu. Dylan, “Çocukların büyümesini izlemek istedim” dedi.
Bazı ebeveynler onunla görüşmek istemediklerine karar vermişti. Görüşmeyi kabul edenler ise Dylan’ın hedefini anlamaya çalışıyor, onun biyolojik baba mı, donör baba mı, ziyaretçi mi yoksa özel bir arkadaş mı olduğuna karar veremiyordu. Ne ebeveynler ne de Dylan çizgiyi nereye çekeceklerinden eminlerdi.
‘NEREDEYSE BÜTÜN ÇOCUKLARDA DYLAN’IN ÖZELLİKLERİNİ GÖREBİLİYORUM’
Bir gün aniden ileti atarak onu hayatlarına dahil etmenin yolunu açan Alicia Bowes, Dylan’ın geçtiğimiz yıl iki sefer meskenlerini ziyaret etmesine müsaade verdi. Bowes, içinde bulundukları karmaşık durumu, “Dylan’a müdahaleci davrandığımız anlar oluyor. Bu bizim hudutlarımızın ne olduğunu bulmamızla ve onun da kendi hudutlarını bulmasıyla ilgili” kelamlarıyla anlattı.
Dylan’ın annesi Rebecca Stone ise yaşananlar karşısında çok şaşkın. Oğlunun gayesinin ne olduğunu tam olarak açıklayacak kolay bir yanıtı olmadığını söyleyen Rebecca, yeniden de biyolojik torunlarının fotoğraflarını görünce çok sevindiğini belirterek, “Neredeyse tüm çocuklarda Dylan’ın özelliklerini görebiliyorum. Birçoğu onun üzere sarışın ve mavi gözlü” dedi.
‘DYLAN ONUN BABASI DEĞİL. NOKTA.’
Yukarıda da bahsettiğimiz üzere Dylan, biyolojik çocukları Harper ve kız kardeşi Harlow’u daha evvel iki kere ziyaret etti. Temmuz ayında da, Kanada’nın Edmonton kentindeki konutlarının yakınındaki bir otelde dokuz gün kaldı. Bu Dylan’ın seyahatinin en uzun ziyareti oldu. Bu ziyaretler sırasında elbette bazen karmaşık ve hatta gergin anlar da yaşandı. Bu anlardan biri de çocukların Dylan’a nasıl hitap edeceğiyle ilgiliydi.
Bowes, Harper’ın Dylan’a istediği her şeyi diyemeyeceğinin altını çizdi ve, “Dylan onun babası değil. Nokta” diye konuştu. Bu durumun pek güzeline gitmediğini belirten Dylan ise, “Biyolojik kızımın gözlerinin içine bakıp ona babası olmadığımı söylemek zordu” dedi.
Dylan, seyahatinin başlarında ziyadesiyle telaş yaşadığını da anlattı. “Ben bir ebeveyn miyim? Bilmiyorum. Bunu söylemek bana düşmez ancak ortada bir ebeveyn üzere hissettiğim kesin” diyen Dylan, terapistine biyolojik çocuklarıyla sonsuza dek irtibatta kalmayı beklediğini lakin bunun nasıl mümkün olabileceğini bilmediğini söylediğini de belirtti.
‘DYLAN’A BÜSBÜTÜN GÜVENİYORUM’
Dylan seyahate çıkmadan evvel de bir diğer biyolojik çocuğunu, Atlanta’nın bir banliyösünde yaşayan 6 yaşındaki Cal’ı görmeye gitti. Son iki yıl içinde çocuğu birkaç defa ziyaret etmişti ve son ziyarette Cal annesine Dylan ile yalnız vakit geçirmek istediğini söylemişti. Anne Lindsay Harrris, telaşlı olsa da Dylan’ın Cal’ı oyuncak almak üzere bir mağazaya götürmesine müsaade verdi.
Harris, “Cal’ı Dylan’la otomobile binip gönderme konusunda biraz tereddütlerim vardı lakin onun söylediği kişi olduğuna inanıyorum. Bunu kanıtladı. Bu inanç verici bir his. Ona büsbütün güveniyorum” dedi.
Oyuncak mağazasından sonra Cal, Harris, Dylan ve onun biyolojik çocuklarından bir başkası olan 3 yaşındaki bir oğlanla vakit geçirmek üzere parka gittiler. Ayrılma vakti geldiğinde Cal da Dylan da çok üzgündü. Dylan, her seferinde veda etmenin çok sıkıntı olduğunu söyledi.
KANADA ÖNCESİ BİR DURAK DAHA: 5 YAŞINDAKİ MAC’İ ZİYARET
Cal’ı ziyaretinden iki gün sonra, 26 Mayıs’ta Dylan, Atlanta’dan ayrıldı ve Vancouver’a yanlışsız yola çıktı. Yolda heyecanla kendisini bekleyen 5 yaşındaki Mac Wraichette’i görmek için Connecticut’ın doğusunda erken bir mola verdi. Bu Dylan’ın Mac’i üçüncü ziyaretiydi. Annesi Jessie Wraichette, Mac’in Dylan’ı gördüğünde çok keyifli olduğunu şu sözlerle anlattı: “O kadar sabırsızlandı ki uyandığı anda ‘Dylan geliyor mu?’ diye sordu.”
Birlikte geçirdikleri müddet boyunca Mac yüzdüğünü göstermek için havuza girdi. Dylan ona “Balık gibisin” dedi. Havuzdan sonra art bahçede birlikte oynadılar, Dylan Mac’i salıncakta salladı.
Öte yandan Dylan, çocuklarıyla geçirdiği vakti bölüştürme konusunda adil olmaya çalıştığını; çocukların isimlerini, yaşlarını, doğum günlerini ve onları en son ne vakit gördüğünü ya da konuştuğunu gösteren bir çizelge tuttuğunu belirtti.
HARPER ONA ‘DONÖR DYLAN’ DİYOR
Temmuz sonunda Vancouver’a ulaşan Dylan, seyahatinde 14 kişiyi görmeyi planladı ve en uzun süreyi Harper ve Harlow’a ayırdı. Kızları görmek için 10 Temmuz’da kente ulaşan Dylan eylülde geri dönmeyi planlıyor. Vancouver’a geldiğinden beri kızlarla çokça vakit geçiriyor. Hatta onlara bakıcılık yaparak annelerinin dışarıda bir gece geçirmesini sağladı.
Dylan, baş başa geçirdikleri o gece kızlara ravyoli yaptığını fakat Harper’ın beğenmediğini anlattı ve ekledi: “Ona tost ve yumurta hazırladım. Kızlara yatmadan evvel masallar okudum ve dişlerini fırçalamalarına yardım ettim.”
Dylan ziyaret sırasında Harper’ı alışveriş merkezine götürdüğünü ve yemek kısmında yoldan geçen birinin kendisine, “Ne kadar güzel bir baba” dediğini de aktardı. Dylan o dakikaları, “Garip bir andı. Birbirimize benziyoruz. Harper’la paylaştığımız yakınlık nedeniyle beşerler bunun bir baba-kız bağlantısı olduğu sonucuna kolay kolay varabiliyor. Harper ise bana donör Dylan diyor” kelamlarıyla anlattı.
Bowes ise artık Dylan’ı daha güzel anladığını, kendisine benzeyen, vaktini ve ilgisini isteyen erkek ve kız çocuklara karşı hissettiği güçlü çekimi hayal edebildiğini söyledi ve ekledi: “Çocuklarla birlikte olmak ona yeni bir emel verdi. Onu daha fazla tanıdıkça hepimiz kendimizi daha rahat hissediyoruz. Lakin bana kalırsa kendini daha fazla hak sahibi hissedecek ki bu da sorun yaratabilir. Ailemizi korumak için duvarları gereğince yüksek tutmalı fakat onun içeri girebileceği kadar da geçirgen hale getirmeliyiz.”
The Wall Street Journal’ın ‘A Sperm Donor Chases a Role in the Lives of the 96 Children He Fathered’ başlıklı haberinden derlenmiştir.
