İngiliz hekim Nick Embleton ender görülen bir kan kanseri cinsine yakalanmıştı. Tek umudu da kemik iliği nakliydi. Ülkesinde ona uygun bir ilik bulunamadı. Arayış sonra dünya çapında genişletildi. En nihayetinde de işe yaradı.
“VASİYETİM BİLE HAZIRDI”
Nick, yirmi yılı aşkın bir müddettir İngiltere’nin Newcastle şehriden yenidoğan ağır bakım ünitesinde çalışıyordu ve dünyanın en küçük hastalarından binlercesinin kurtarılmasına yardımcı oluyordu.
Ancak 2021’de bu defa kendisi bir doktora muhtaçlık duydu.Hastane koridorlarında yürürken “başına geleceklerden habersiz olduğunu” söylüyor. “Ölebileceğimin büsbütün farkındaydım, bu yüzden bir vasiyet de hazırladım” diyor.
“Bu haberi karıma ve çocuklarıma verdim. En çok çocuklarım için üzüldüm. Hayatlarının geri kalanında babaları olmadan büyümelerini istemedim.”
DÜNYA ÇAPINDA YARDIM ARAYIŞI
Bu çeşit nakillerde, hasarlı kan hücreleri sağlıklı olanlarla değiştiriliyor. Lakin eşleşme olmazsa beden, otomatik olarak reddediyor.
Anthony Nolan yardım kuruluşundan Charlotte Hughes, “Önce İngiltere’deki kayıtları araştırıyoruz ve burada bir eşleşme bulmayı umuyoruz” diyor ve takip ettikleri usullerini şöyle anlatıyor:
“Eğer ülke içinde bulamazsak, o vakit dünya çapında arama yapıyoruz. Uygun donör rastgele bir yerden gelebiliyor.”
Naklin işe yaradığı bilinene kadar ise hem donör hem de hasta anonim kalıyor.
HAYATINI KURTARAN KİŞİNİN PEŞİNE DÜŞTÜ
BBC’nin konuştuğu Nick, naklin işe yaradığını öğrenir öğrenmez iki yıl sonra donörünün izini sürmek istediğini söylüyor.
BBC News, Anthony Nolan’la birlikte çalıştı ve Almanya’nın Dresden kenti yakınlarındaki Chemniz’de yaşayan 24 yaşındaki Marius’un genç yaşlarından beri donör kayıtlarında yer aldığını tespit etti.
Ve Marius İngiltere’ye uçmayı ve Nick’le, naklin yapıldığı Freeman Hastanesi’ndeki Maggie’s Newcastle kanser dayanak merkezinde buluşmayı kabul etti.
“ÇOK DUYGULANDIM: SEN OLMASAYDIN ÖLÜRDÜM”
İki adam birbirlerine sarılırken Marius, “Çok duygulandım. Elim ayağım titriyor” diyor.
Nick, Marius’a “kanser hücrelerinin hepsinin yok olduğunu” söylüyor.
“Kanımı denetim ettiklerinde, tüm bu kan hücrelerinin sana ilişkin olduğunu gördüler. Sen olmasaydın ölürdüm.”
“Dört çocuğum var, babaları olmazdı. Sana nitekim fakat nitekim teşekkür etmek istiyorum.”
Oldukça duygulanan Marius ise ne diyeceğini bilemez halde, “Rica ederim, bir şey değil” diyor.
İkisi de gözyaşları içindeyken, Nick de ona “Çok teşekkür ederim” diye fısıldıyor.
KURTULDUĞUNU ÖĞRENİNCE GÖZYAŞLARIMI TUTAMADIM
Marius daha sonra naklin işe yaradığını ve hastanın hayatta kaldığını öğrendiğini hatırlatıyor.
“Bu bilgiden sonra gözyaşlarımı tutamadım. Yalnızca ağladım” diyor.
“İşe gidiyordum. Otomobilimi park edip dışarı çıkmam ve pak hava almaya gereksinimim vardı. Ağladım durdum.”
Ardından Marius, daha evvel kendisini öldürmeye çalıştığını ve Nick’in bir bakıma onu nasıl da hayatta tuttuğunu açıklıyor.
“13 yaşımdan beri tüm hayatım boyunca zihinsel meselelerle gayret ettim” diyor.
“Hayatta yolumu ve hayattaki anlamımı bulmak benim için çok güç oldu. Artık ‘Bir şeyi hakikat yaptım’ diyebiliyorum.”
Damarlarında birebir kan dolaşan bu iki yabancı artık “kan kardeşi” olarak irtibat halinde kalmayı planlıyor.
